این کتاب دومین کتابیه که از مجموعه طنز جهان تازه دم نشر چشمه خوندم.(اولیش کتاب فروش خیابان ادوارد براون بود.) و خب انقدری از نظرم جالب بودن که بقیشون رو هم بخونم.
کتاب از زبان شخصی روایت میشه که به نظر می رسه کمی روان پریشه. مجرده، تنها زندگی می کنه و روابط چندان موفقی نداره. کتاب یه روایت غیر خطی داره و توی هر فصل کتاب، یک سری از اطرافیان و آدم های زندگی راوی معرفی میشن. آدمایی که اگه دقت کنی، اونا هم به نوعی، هرکدوم اختلالات روانی خاص خودشون رو دارن. از افسردگی گرفته تا سادیسم و مازوخیسم و .... یه کتاب طنزه ولی نه به این معنا که میشه با صدای بلند بهش خندید. ولی بامزست و دوست داشتنی. شوخی های خیلی ریزی توش داره که با دقیق خوندن میشه تشخیصشون داد. عملا حرفایی رو که نمیشه صریح گفته بشه، خیلی هنرمندانه توی جملاتش بیان کرده، بدون اینکه بهانه ای دست سانسورچی ها بده ;-)
در کل کتاب ساده و روانیه،پر از جزئی نگری های زیباست و من از خوندنش لذت بردم. بنظرم باید واسه پیدا کردن نویسنده های خوب ایرانی، سراغ کتابای نشر چشمه رفت.

پ ن: اینجا یک ساله شد :-)