«همه جا آتش های خرد» اثر سلست اینگ.

داستان از صحنه ی اتش سوزی یه خونه شروع میشه. اتش سوزی ای که گفته میشه به عمد و توسط کوچکترین دختر خانواده شروع شده..

کتاب به گذشته فلش بک میزنه و اتفاقات متفاوتی رو شرح میده که زندگی همه ی افراد خانواده ی ریچاردسون رو تحت تاثیر قرار دادن. خانواده ای که همیشه به نظر میرسیده زندگی کامل و بی نقصی دارن. شروع همه ی این اتفاقات به دلیل حضور یک مادر و دختر به عنوان مستاجر در خانه ی دوم ریچاردسون ها بوده. مادر و دختری که سبک زندگی کاملا متفاوتی داشتن..

قبلا یه کتاب دیگه از همین نویسنده با عنوان "تمام انچه هرگز به تو نگفتم" خونده بودم. و خب این دومین باری بود که نویسنده ناامیدم نکرد و تمام طول کتاب با داستان خیلی جذاب و پرکششی رو به رو بودم.

«بی سوادی که حساب و کتاب سرش میشد» اثر یوناس یوناسون. این کتاب با عنوان «دختری که پادشاه سوئد را نجات داد» هم ترجمه شده.

اخیرا هر کتابی رو که شروع به خوندنش میکردم به قدر کافی جذاب نبود، واسه همینم کلی کتاب نصفه و نیمه دارم. دیشب قبل از خواب شروع به خوندن این کتاب کردم و قصد داشتم فقط چند صفحشو بخونم. به قدری جذاب بود که با وجود امتحانات میانترم، تا صبح بیدار موندم و چهارصد و خورده ای صفحش رو یک نفس خوندم. واقعااا عااالی بود. به شدت جذاب و با قسمت های طنز واقعا بامزه. به ندرت پیش میاد یه کتاب یا فیلم طنز بتونه منو بخندونه، ولی با بعضی قسمت های این کتاب با صدای بلند خندیدم. کتاب "پیرمرد صدساله ای که از پنجره بیرون پرید و ناپدید شد" از همین نویسنده رو هم قبلا خوندم و دوست داشتم. ولی این کتاب به نظرم خیلی خیلی جذاب تر بود.. علاوه بر اون اشاره های سیاسی جالبی هم توی کتاب گنجونده شده.

بطور کلی کتاب درمورد یه دختربچه اهل افریقای جنوبیه که وظیفه ی حمل سطل های فاضلاب رو به عهده داره ولی طی اتفاقات عجیب و غریبی به بمب اتم دست پیدا میکنه. [فکر کنم رئیس جمهور سابق هم ایده ی دختر پونزده ساله ای که توی زیرزمین خونش به انرژی هسته ای دست پیدا کرده رو از این کتاب الهام گرفته بود :-))))))) ]

«و من دوستت دارم» اثر فردریک بکمن.

اینم از اخرین اثر فردریک بکمن. کوتاه و همونطوری که از بکمن انتظار داریم زیبا.. داستانی درمورد مرگ و اون چیزی که توی زندگی واقعا اهمیت داره..

«در قلمرو وحشت»

هشت داستان کوتاه ترسناک به سبک ادبیات گوتیک. داستان های جذاب و در عین حال معمولی و نه چندان خاص.. 

«ارواح» اثر پل استر. دومین جلد از سه گانه ی نیویورک

یه اثر پست مدرن و بسیااار خاص و متفاوت از پل استر. کتابی که ظاهر کاراگاهی داره ولی درون مایه ی کاملا متفاوتی داره. یک کاراگاه خصوصی برای زیر نظر داشتن یه شخص و حل یه معما استخدام میشه، معمایی که هرگز حل نمیشه. اما همه چیز شکل متفاوتی به خودش میگیره، تا حدی درون طرف مقابل غرق میشه که اون شخص رو در درون خودش حس میکنه و حتی گاهی شک میکنه آیا کسی که اون رو زیر نظر گرفته واقعا وجود خارجی داره یا نه.. 

فرم و شکل داستان انقدر خاصه که نمیدونم چطوری باید توصیفش کنم. بسیار کتاب جذاب و متفاوتیه. با وجود اینکه پایان کتاب بازه، نه تنها جذابیت کتاب رو کم نمیکنه بلکه بیشتر هم میکنه. از طرف دیگه نحوه ی نام گذاری توی کتاب خیلی جالبه. شخصیت های کتاب با اسم رنگ ها شناخته میشن. در کل اثار پل استر فضای کاملا متفاوتی دارن.