«آدلف» اثر بنژامن کنستان.

آدلف پسر جوان و محافظه کاریه که هرگز بیش از حد از لحاظ احساسی درگیر روابطش نمیشه.. خیلی اتفاقی عاشق زنی میشه که معشوقه ی مرد محترمیه و از موقعیتی اجتماعی و مالی خیلی خوبی برخورداره و ده سال هم از آدلف بزرگتره.. بین آدلف و زن رابطه ی عاشقانه ای شکل میگیره. رابطه ای که بعد از مدتی فرسایشی و خالی از احساس میشه ولی رهایی ازش ممکن نیست..

درسته که داستان این کتاب خیلی کلیشه ای و تکراریه ولی درگیر شدن آدلف توی یه لوپ فرسایشی و ناتوانیش از خارج شدن از اون شرایط رو واقعا درک کردم و همین باعث شد بتونم با کتاب ارتباط خوبی برقرار کنم. کلیشه ای بود ولی من دوستش داشتم..

«خنده در تاریکی» اثر ولادیمیر ناباکوف.

کتاب شروع خیلی متفاوتی داره. کل داستان کتاب در همون پاراگراف اول گفته میشه و بعد از اون تا انتها فقط به شرح جزئیات پرداخته میشه. شروع‌ کتاب با این جملاته:

«روزی روزگاری در شهر برلین آلمان مردی زندگی میکرد به نام آلبینوس. او‌ متمول و محترم و خوشبخت بود؛ یک روز همسرش را به خاطر دختری جوان ترک کرد؛ عشق ورزید؛ مورد بی مهری قرار گرفت؛ و زندگی اش در بدبختی و فلاکت به پایان رسید.»

داستان کتاب یه داستان کاملا کلاسیک و کلیشه ایه ولی تا انتها نمیشه از خوندن داستان عشق آلبینوس به مارگو و بی وفایی مارگو دست کشید.. جز کلاسیکای جذابیه که باید خوند بنظرم :)

«یک عضو غیروابسته» اثر هاروکی موراکامی.

دو داستان کوتاه از موراکامی نازنین..

«یک عضو غیر وابسته»: دکتر توکای مرد محافظه کاریه که همیشه روابطی با حدود مشخص و محدود داشته. خیلی اتفاقی عاشق یه زن متاهل میشه و روند زندگیش واسه همیشه عوض میشه..

«شهرزاد»: هابارا مرد تنهاییه که زنی به اسم شهرزاد موظفه هر شب به خونش بیاد، کنارش بمونه و شبو با اون بگذرونه. شهرزاد هر شب داستانی رو برای مرد تعریف میکنه. یک شب داستان اولین عشقش رو برای هابارا تعریف میکنه. در دوران دبیرستان عاشق پسری میشه که از عشق اون بی اطلاع بوده. شهرزاد هربار پنهانی به خونه ی پسر میرفته و اتاق خالی اونو تماشا میکرده و چیزی از اتاقش رو به عنوان یادگاری برمیداشته..

این کتاب یکی از معمولی ترین اثار موراکامیه. ولی حتی توی این کتاب هم میشه سبک خاص موراکامی رو به وضوح دید و از خوندنش غرق لذت شد..

«شهرهای نامرئی» اثر ایتالو کالوینو.

مارکوپولو در قصر قوبلای خان داستان شهر های خاص و متفاوت و عجیبی رو‌ که دیده برای قوبلای خان تعریف میکنه و ویژگی های خاص هر شهر رو واسش توصیف میکنه. ظاهرا نقاشی همه ی شهرها رو میشه توی نت دید و چه حیف که من همزمان با خوندن کتاب ندیدمشون..

این کتاب یکی از محبوب ترین اثار کالوینو عه ولی متاسفانه من به قدر کافی ازش لذت نبردم..

«ژاژنامه» اثر آیدین سیارسریع.

مدت هاست متن های طنز ایدین سیارسریع رو توی اینستا و توییتر دنبال میکنم و همیشه قلم زیباش رو تحسین کردم. ولی متاسفانه کتابش رو اصلا نپسندیدم.. واسه ی من نه خنده دار بود نه چندان پرمفهوم..