«بی سایگان» اثر فرانسواز ساگان.

نقد کتاب رو در این لینک بخونید.

داستان زندگی عاطفی چند خانواده ی روشن فکر و هنرمند در پاریس. زندگی هایی که به پوچی رسیدن، روابط خانوادگی و عاطفی ناموفق، عشق های یک طرفه و ...

بطور کلی من خوشم اومد.

«پلنگ های کافکا» اثر موآسیر اسکلیر.

کتاب از لحظه ی دستگیری جوانی به نام جیمی آغاز میشه که متهم به تشکیل گردهمایی هایی توطئه گرایانه علیه حکومته. همراه این شخص دست نوشته ی مشکوکی پیدا میشه که فردی به نام کافکا اون رو امضا کرده. بعد از این، کتاب سال ها قبل از این واقعه و ماجرای جالبی از عموی جیمی (راتینهو) رو روایت میکنه. فردی که عقاید چپ گرایانه داره و به شدت در تلاشه به عضویت حزب کمونیسم دربیاد و در این حین ماموریتی بهش واگذار میشه که باعث آشناییش با نویسنده ی ناشناسی به نام کافکا میشه..

کتاب جالبیه. اطلاعات خوبی نسبت به چپ گرایان و کمونیست ها میده و البته لازمه بگم که فهمش نیاز به آشنایی با یک سری از اصطلاحات سیاسی خاص داره. در عین حال داستان جالبی هم در پس این ماجراها وجود داره. در کل به نسبت حجمش کتاب نسبتا خوبیه. ولی کتابی نیست که خیلی بتونم پیشنهاد کنم.

«دری وری» اثر ابراهیم رها.

یه کتاب طنز خیلی خیلی خوشخوان و در عین حال کم حجم که تمام مدت خوندن میتونه لبخند روی لب آدم بیاره. کلا من عاشق این مجموعه ی طنز جهان تازه دم نشر چشمه شدم. کتابای خیلی شیرین و جذابی داره..

«دختری از پرو» اثر ماریو بارگاس یوسا.

داستان عشقی که از چهارده سالگی شروع میشه و تا پایان عمر ادامه پیدا میکنه. عشق ریکاردیتو به یه دختر سرکش، بی پروا، بلند پرواز و رام نشدنی. دختری که هرگز تن به روابط عاشقانه ی معمول و یه زندگی عادی نمیده و تلاش میکنه با ازدواج با افراد سرشناس، به پول و موقعیت اجتماعی بهتر برسه.

یک ساله که میخوام شروع کنم به خوندن آثار یوسا ولی هربار به یه دلیلی نشده. البته اینکه کتاب هاش خیلی خیلی پرحجم هستن هم بی تاثیر نبوده! با آسون ترین و کم حجم ترین کتابش شروع کردم که خب البته همینم حدود 400 صفحست. قلمش رو واقعا دوست داشتم. اهل خوندن کتابای عاشقانه نیستم و مطمئنم اگه هر نویسنده ی دیگه ای این کتابو نوشته بود از چنین داستانی لذت نمی بردم. ولی باید بگم که واقعا خوب بود..

«زوربای یونانی» اثر نیکوس کازانتزاکیس. 

کتاب درمورد مرد کرم کتاب و نویسنده ایه که با فردی به نام زوربا آشنا میشه.زوربا مرد بی سوادیه که فلسفه های خاص خودش رو برای زندگی داره. کتاب به نوعی تلاش میکنه نشون بده حقیقت زندگی اون چیزیه که زوربا طی تجربیاتش بهش رسیده و منطبق با اون زندگی میکنه نه اون چیزی که اربابش از کتاب ها و نوشته هاشون درک میکنه.

من واقعا نتونستم با کتاب ارتباط برقرار کنم. حجمش به نسبت محتوای کتاب بنظرم خیلی زیاد بود، فلسفه ی فکری زوربا واسم قابل پذیرش نبود و از طرف دیگه، این حجم از محتوای ضدزن و ناچیز و حقیر شمردن زنان توی کتاب اصلا واسم قابل تحمل نبود. از بی پروا بودن و روح آزاد زوربا خوشم اومد ولی این سبک از تفکرات و ... اصلا! 

ازونجایی که این کتاب خیلی کتاب معروف و پرطرفداریه، واقعا همه ی تلاشمو کردم که باهاش ارتباط برقرار کنم ولی نشد متاسفانه.. شایدم من به درک خوبی ازش نرسیدم. نمیدونم.

«جنگ چهره ی زنانه ندارد» اثر سوتلانا آلکساندرونا آلکسیویچ.

هر توصیفی رو که تا به الان از جنگ شنیدید و یا هر فیلمی رو که دیدید بریزید دور! همه ی اونا روایت های مردانه ای از جنگ هستن که فقط از آمار و ارقام و تجهیزات و قهرمانی ها حرف میزنن. اگه میخواید حقیقت، تلخی و سیاهی جنگ ها رو ببینید، باید یه روایت زنانه از تاریخ جنگ ها بشنوید. روایتی که هرگز تا به امروز نشنیدید. 

این کتاب یه کتاب مستنده و گفتگوهای زنان شرکت کننده در جنگ جهانی دوم از زبان خودشونه. زنانی که به عنوان پزشک، پرستار، تک تیرانداز، مسلسل چی، پارتیزان، فرمانده،سرباز، مکانیک، راننده، خلبان، نیروی دریایی،مین روب، خبرچین، راننده ی قطار، پل ساز، آشپز، لباس شور و .... در جنگ حضور داشتن. زنانی که از خانواده هاشون گذشتن، بچه هاشون رو قربانی کردن، تلخی ها و سختی های جنگ رو به چشم دیدن، اسیر و شکنجه شدن و ... و از طرف دیگه بعد از جنگ از زندگی عادی محروم شدن چون هیچکس حاضر به ازدواج با اون ها نبود، زنان دیگه به چشم بدی بهشون نگاه میکردن، از جامعه طرد میشدن ، احساسات زنانه ی درونشون از بین رفته بود و ...

این کتاب واقعا فوق العادست. به شدت تلخ و دردناک و تکان دهنده. تا این کتاب رو نخونید، هرگز از حقیقت جنگ هایی که سراسر دنیا رخ میده مطلع نخواهید شد. به شدت این کتابو بهتون توصیه میکنم.

پ ن:سوتلانا آلکسیویچ تنها فردیه که در طول تاریخ به خاطر مستندنگاری موفق به دریافت نوبل ادبیات شده. هر دو کتابی که تا به الان از این نویسنده خوندم، یعنی این کتاب و کتاب "صداهایی از چرنوبیل" جز بهترین و متفاوت ترین تجربه های کتابخوانیم محسوب میشن و هردو رو هم بهتون توصیه میکنم.

«وضعیت بنفش» اثر امیررضا مافی.

کتاب از چندین بخش مختلف تشکیل شده. هر قسمت راوی متفاوتی داره و ماجرای خاصی رو شرح میده و بعد به مرور تمام این ماجراها با هم ارتباط پیدا می کنن. و درعین حال کتاب قسمتای کاملا تخیلی هم داره که مثلا اشیا راوی بخشی از داستان هستن و یا حتی فرشته ی مرگ.

کتاب متفاوت و روایت خلاقانه ایه. ولی بزرگترین ایراد کار اینه که اون خط داستانی ای که دنبال میشه، هیچ موضوع مشخص و واضحی نیست. داستان خوب پرداخته شده ولی هیچ موضوع داستانی خاصی پشتش نیست.. یه جوری که واقعا من نفهمیدم چی شد. مثلا همشون عضو یه گروه تروریستی بودن یا چی؟!

«رویاهایی از پدرم» اثر باراک اوباما.

باراک اوباما، رئیس جمهور سابق ایالات متحده یه پدر سیاه پوست اهل کنیا و یه مادر سفید پوست داشته. پدربزرگش حسین باراک اوباما، بزرگ قبیله ای از کنیا و پزشک بوده. پدرش هم جز اولین دانشجوهایی بوده که به آمریکا برای تحصیل مهاجرت کرده و از هاروارد دکترا گرفته. اما به دلیل اینکه از پس هزینه های زندگی برنمیومده از همسرش جدا شده، باراک و مادرش رو رها کرده و به کنیا برگشته و اونجا مجددا ازدواج کرده. از طرف دیگه هم باراک سال هایی از عمرش رو با مادرش و همسر جدیدش در اندونزی زندگی کرده اما بعد از مدتی به ایالات متحده برگشته و با پدربزرگ و مادربزرگش زندگی کرده. کتاب شرح دغدغه ها و سختی هاییه که سیاه پوستان به خاطر نژاد پرستی حاکم بر ایالات متحده متحمل میشدن. اینکه باراک در طول سال های جوانیش چقدر تلاش کرده تا جایگاه سیاه پوستان در جامعه رو ارتقا بده و جو نژادپرستی حاکم بر جامعه رو از بین ببره و اینکه چطور با همه ی سختی ها و تحقیرهای موجود دست و پنجه نرم کرده، بارها و بارها و بارها شکست خورده تا بالاخره به موفقیت رسیده.

حجم کتاب با توجه به محتواش واقعا زیاده و اینکه شرح دقیق همه ی جلسات و گفتگوهایی که اوباما در طی سال ها در اونا شرکت کرده و تمام مبارزات مدنی ای که انجام داده توی کتاب آورده شده و خوندن این حجم از جزئیاتی که حداقل برای من چندان قابل درک نبود سخت بود و به همین دلیلم یه قسمتایی از کتاب رو رد کردم و اصلا نخوندم. فقط یه قسمتی از ابتدای کتاب به زندگی شخصی باراک اوباما اشاره شده و البته چند خط هم در انتهای کتاب در ارتباط با ازدواج با میشل اوباما که متعلق به یه خانواده  فقیر بوده و در یه خانه ی محقر در جنوب شیکاگو زندگی میکرده. و اینکه این کتاب به مبارزات مدنی و اتفاقات دوران جوانی اوباما اشاره میکنه و اگر اشتباه نکنم این کتاب قبل از رسیدن اوباما به جایگاه ریاست جمهوری نوشته شده.

کتاب خوبیه ولی پر از جزئیات حوصله سر بر و غیر ضروری برای مخاطب عامی مثل من. از طرف دیگه بعد از خوندنش اوباما رو (فارغ از مسائل سیاسی) بابت سبک زندگی، تلاش های فوق العادش و این همه پشت کار و کوتاه نیومدن و خستگی ناپذیر بودن تحسین می کنید.

«خاکسپاری ماهی قرمز ها» اثر حسین قسامی.

این کتابو میخوام اسپویل کنم و کامل تعریفش کنم. اصرار هم دارم که ریویومو بخونید!

داستان درمورد خانواده ی بچه های کاره. پدری که معتاده و گدایی میکنه و انتهای داستان میره زندان، مادری که تن فروشی می کنه و انتهای کتاب دیوونه میشه و بچه هایی که دست فروشی می کنن. یکی از دختربچه ها دچار توهمه، یکیشون مورد تجاوز قرار میگیره و باردار میشه. یکی از پسربچه ها به اعتیاد و دزدی کشیده میشه و انتهای کتاب میره زیر ماشین و می میره،یکیشون مرتکب قتل میشه و در انتها هم توی زندان خودکشی میکنه، یکیشون هم دزدیده میشه و بهش مواد مخدر میدن تا قورت بده و بتونن از مرز ردش کنن و در انتها هم به قتل میرسه.

خیلی کتاب بدی بود. انگار که به نویسنده گفته باشن به زور تمام جرم و جنایت هایی رو که بلدی توی یه داستان بگنجون و یه کتاب سر هم کن. کتاب به شدت مصنوعی و خالی از ظرافته و به شدت هم غیرقابل باوره.

پ ن: و چقدر باعث تاسفه که #هکسره توی کتاب هم رعایت نشه. این کتابا مگه ویراستار ندارن؟؟!!

«مسئله زن ها بودند» اثر علی صالحی.

دندانپزشکی که از سال های دانشجویی درگیر سرنوشت زن ها میشه. زن هایی که به تنهایی بار سنگین زندگی رو به دوش می کشن و به خاطر فرزندانشون هزینه های سنگینی رو متحمل میشن. این دندانپزشک در سال های بعد تلاش می کنه از زندگی زن هایی که بیمارش هستن مطلع بشه و در عین حال تلاش می کنه سرنوشت این زن ها رو در قالب کتاب منتشر کنه. و البته به مرور دچار افکار مالیخولیایی میشه.

من اصلا از کتاب خوشم نیومد. خیلی خیلی معمولی و پیش پا افتاده بود بنظرم.