«برادران کارامازوف» اثر فئودور داستایوسکی.

بالاخره تونستم این شاهکار داستایوسکی رو بخونم. من از طرفدارای پر و پا قرص ادبیات روس نیستم ولی این کتاب واقعا تونست تا اخر جلد دو منو مجذوب خودش نگه داره. اوایل کتاب ممکنه یکم غیر جذاب بنظر برسه ولی به مرور جذاب میشه. و البته آلیوشای دوست داشتنی که شخصیتش تا همیشه توی ذهنم باقی میمونه ^_^

این کتاب فقط به خاطر داستانش نیست که شاهکاره بلکه خط به خط کتاب پره از اصول اخلاقی و انسانی ای که باعث میشه از هیچ خطی از کتاب سرسری و بی دقت عبور نکنید..

«دکتر نون زنش را بیشتر از مصدق دوست دارد» اثر شهرام رحیمیان.

داستان این کتاب برخلاف حضور مصدق و دکتر فاطمی و ... در کتاب، کاملا غیر واقعیه و صرفا داستانه. 

دکتر نون یکی از اقوام دکتر مصدقه که به به قدرت رسیدن اون کمک خیلی زیادی میکنه و به عنوان مشاور اون انتخاب میشه. دکتر نون به مصدق قول میده که همیشه به اون وفادار بمونه ولی بخاطر عشق بی حد و اندازش به همسرش مجبور میشه قولش رو بشکنه..

یکی از کتاب های ایرانی جذابی که تا به حال خوندم همین کتابه. جذابیت و لطافت خاصی داره که تا همیشه توی ذهن میمونه..

«صبحانه در تیفانی» اثر ترومن کاپوتی.

کتاب درمورد زن جذاب و آزاد و بی پرواییه که به طور ناگهانی وارد زندگی یکی از همسایگانش میشه و به طور ناگهانی هم برای همیشه اون جا و اون مرد رو ترک میکنه.. 

شاید بشه گفت داستان کتاب تا حدی مشابه گتسبی بزرگ فیتزجرالده. ازون کتاباییه که کوتاهن ولی تا همیشه فضا و داستانشون یه گوشه از ذهن باقی میمونه..

«داش آکل» اثر صادق هدایت.

«مرجان.. تو مرا کشتی.. به که بگویم.. مرجان.. عشق تو.. مرا کشت..»

«هنوز آلیس» اثر لیزا جنوا.

داستان این کتاب درمورد زنیه که استاد دانشگاه هاروارده،در زندگی شخصی و حرفه ایش بسیار موفقه و خانواده ی خیلی خوبی هم داره. ولی متوجه میشه که مبتلا به آلزایمر شده..

ازون داستان هاییه که درعین جذاب بودن خوندنش دردناک و غم انگیزه.. اینکه چطور به تدریج تمام زندگی یه ادم نابود میشه بدون اینکه بتونه مانعش بشه..